Zuid-Holland verduurzamen. Zo doen we dat!
De provincie Zuid-Holland (PZH) kent een grote opgave als het gaat om het verduurzamen van de industrie, haven, glastuinbouwgebieden en andere (grootschalige) bedrijvigheid die zich binnen haar gebied bevinden. Al deze clusters zijn in de transitie om hun CO2-uitstoot naar beneden te brengen en in 2050 klimaatneutraal te kunnen opereren. Het afvangen van CO2 en het hergebruik hiervan (CCU) vormt één van de pijlers waarop deze beoogde CO2-reductie rust. Andere pijlers zijn bijvoorbeeld energiereductie, de opslag van CO2 (CCS) en elektrificatie.
CCU is mogelijk in vele vormen en groottes. Zo wordt er momenteel al zo’n 600.000 ton CO2 afgevangen bij Shell en Alco, en geleverd aan de glastuinbouw via het OCAP-netwerk. Hiermee wordt de stook van aardgas voor de opwek van CO2 bij de tuinders voorkomen. Maar CO2 kan ook worden vastgelegd in producten die een koolstofbasis nodig hebben. Denk hierbij bijvoorbeeld aan:
- Mineralisatie van CO2 in beton, granulaten, etc.
- Productie van basischemicaliën op basis van CO2, zoals methaan, methanol en mierenzuur, t.b.v. plastics, kunstmest of chemicaliën
- Productie van synthetische brandstoffen, zoals DME en kerosine
- Productie van eiwitten voor diervoeding of voeding
Veel van bovenstaande technieken zijn nog in de onderzoeks-, demonstratie- of opschaalfase. Hiermee worden dan ook nog geen significante volumes aan CO2 omgezet in bruikbare producten. De technieken zijn echter onontbeerlijk om in de toekomst onafhankelijk te zijn van fossiele grondstoffen als koolstofbron.
Provincie Zuid-Holland wil graag een onderbouwd beleid formuleren op het gebied van CCU. Welke vormen van CCU leveren op de lange termijn echt significante resultaten op als het gaat om CO2-emissiereductie en het uitfaseren van fossiele grondstoffen? Welke elementen (koolstofbronnen, chemische platforms, technologieën) zijn hiervoor nodig en dragen bij aan de ontwikkeling van een effectief CCU systeem? En op welke elementen hiervan heeft de provincie (relatief) goede mogelijkheden tot incentivering? Mogelijkerwijs zijn deze elementen op de korte termijn nog niet zo effectief, maar dienen ze wel ontwikkeld en gestimuleerd te worden. Waar en in welke vorm zou de provincie dan op in moeten zetten in zijn beleid, subsidies en ander instrumentarium?
De vraag op welke CCU-technieken Zuid-Holland zou moeten inzetten om te verduurzamen, is alleen te beantwoorden vanuit een multidimensionale benadering. Zowel milieutechnische (maximale CO2-emissiereductie en het uitfaseren van fossiele grondstoffen), als technologische (demonstratie, opschaling) en economische (business case, verdienvermogen, exportkansen) aspecten zijn belangrijk. Ook bestaande en toekomstige regelgeving speelt een aanzienlijke aanjagende en/of beperkende rol. Onze aanpak richt zich op een integrale evaluatie van deze vier aspecten.
Om het handelingsperspectief voor de provincie te kunnen schetsen, moet deze inhoudelijke evaluatie vervolgens worden vertaald in de mogelijke inzet van beleid, subsidies en ander instrumentarium door PZH om kansen in Zuid-Holland voor toekomstbestendige CCU-ketens te verzilveren.
Onze visie delen we op in drie hoofdlijnen, namelijk klimaat, technologie en economie. We stellen dat alle drie de hoofdlijnen legitieme redenen geven om wel/niet te investeren in verschillende CCU-routes. Dit geeft PZH dus een verscheidenheid aan motieven om in te zetten op een bepaalde CCU-route. Uiteindelijk gaat het bij de vraag ‘waar kan de Provincie het beste op inzetten’ om een integrale afweging over deze drie dimensies. Tot slot gaan we nog in op de beperkende en/of aanjagende werking van bestaande en nieuwe regelgeving, zowel nationaal als Europees.
Benieuwd naar het onderzoek? Lees het gehele rapport en de achtergrondanalyse LCA hieronder.
Nog meer weten over CCU? Kijk vooral eens op onze nieuwspagina en kom er alles over te weten!
Alles weten over CCU? Of heb je een hulpvraag?
Petrus helpt je graag!